کد مطلب:90398 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
واژه ها قنع. بكسر نون یقنع مصدر آن قناعه به معنای راضی بودن است و قنع بفتح نون و مصدر آن قنوعا، سوال كردن می باشد. اصل این كلمه به هر وزن كه باشد، از قناع به معنای پوشش و پوشیدنی است. بنابراین قنع به كسر در جهت پوشیدن فقر و ناداری است كه به چیز اندك اكتفا نموده و به ذلت سوال تن درنمی دهد و قنع به فتح از سر عفت به درآمدن و پرده از فقر برگرفتن و سوال نمودن می باشد. ترجمه: با توجه به مفهوم قناعت از دیدگاه اهل ادب، واضح است كه پرواپیشه با مناعت طبع و همت بلند، پا از گلیم خود فراتر ننهاده و با اكتفا به زندگی، آن هم در سطح پایین، نداری خود را از چشم دیگران پنهان می سازد و دست نیاز به سوی كسی، دراز نمی كند و آنچنان وانمود می كند كه گویا در قاموس زندگی او، واژه ای به نام نیاز وجود ندارد. [صفحه 393] شرح: «عن علی علیه السلام ان استطعت ان لا یكون بینك و بین الله ذو نعمه فافعل فانك مدرك قسمك و اخذ سهمك و ان الیسیر من الله اكرم و اعظم من الكثیر من غیره و مراره الیاس خیر من الطلب الی الناس.»: علی علیه السلام فرمود: اگر بتوانی، هیچ صاحب نعمتی را بین خود و خدا قرار نداده و تنها از خدا روزی بخواهی، این كار را بكن زیرا روزی مقدر و مقسوم به تو خواهد رسید. و سهم خود را دریافت خواهی كرد و بی تردید روزی اندك، از جانب خدا همراه با تفضل او، برتر و گرامی تر است از نعمت فراوانی كه از غیر او به تو برسد و تلخی نومیدی بهتر و ارزنده تر است از اینكه از مردم چیزی درخواست كنی!.
«قانعه نفسه»
صفحه 393.